«جنگ تحمیلی غربی‌ها به سوریه» در شهر استراتژیک آلپو (حلب) هنوز بهیچ نتیجه روشنی برای دو سوی مناقشه سوریه نرسیده است. نیروهای دولتی سوریه بشدت در مقابل تروریست‌های دأیشی و مزدور غربی که شامل تروریست‌های ترک و عربِ فلسطینی میشوند، ایستادگی کرده و تروریست‌های آدمخوار و مسلح مزدور غرب که در رسانه‌های غربی به آنها «ارتش آزاد سوریه» گفته میشود، همچنان بخش‌های مهمی از آن را در اختیار دارند. تاکنون تنها نتیجه یی که میتوان از این جنگ تحمیل دید، ویرانی‌های گسترده بویژه در بخش‌های باستانی این شهر که نشانِ بارز امپراطوری پارس هاست، و کاروان‌های بزرگ و کوچک و سیل مردمی است که از خانه و کاشانه خود متواری شده و آوره میشوند تا غربی‌ها تنها بنشینند و بخورند و بخوابند.
خبرنگاران حاضر در شرایط پرمخاطره آلپو (حلب)، از مردم شهر میگویند که از هفته گذشته «با شتاب در حال ترک شهر بوده اند» و بجای آنان ترک‌هایی که با هر وسیله‌ای که میتوانند خانه‌های آنان را غارت کرده، کارخانه‌ها را چپاول نموده و مغازه‌ها را خالی کرده و با شتاب به ترکیه باز میگردند. سازمان ملل متحد گزارش می دهد که «بسیاری از ساکنان آلپو، بدون آب و غذای کافی، در میان جنگ نیروهای دولتی و تروریست‌ها گیر افتاده اند». کسی از آمار دقیق خبری ندارد اما سازمان ملل متحد مسخره غربی انتقال «بیش از ۲۰۰ هزار تن از مردم آلپو» بمرز ترکیه را تایید میکند. یک میلیون شهروند بی‌پناه و آواره در مرزهای سوریه، میتواند یک زنگ هشدار بلند برای مردم دنیا باشد. ۱۷ ماه بحران سیاسی پایان نیافته در این کشور، بخالی شدن تدریجی شهرهای ناآرام سوریه انجامیده و صدای اعتراض‌ها به این وضعیت را در دیگر شهرهای سوریه نیز بلندتر کرده است. اکنون با انباشتگی مردم سوریه در مرز ترکیه، گویا یکی از مهم‌ترین ابزارهای غربی‌ها بر ضد بشار اسد پدیدار می شود. ترکیه متجاوز از ماه‌های نخست، بمنظور اشغال غیر قانونی خاک سوریه، ایجاد منطقه «حائل» یا «امن» را چون یک راهبرد متجاوزانه با وقاحت برای بحران سوریه مطرح کرد. حضور پناهندگان سوری در مرز، توجیه خوبی را در اختیار دولت متجاوز ترکی قرار می داد. آنها در ماه‌های نخست هدف ایجاد «دالان‌های امن انسانی» را «نجات جان غیرنظامیان» می دانستند (این دالان‌ها برای رساندن تروریست‌ها و تجهیزات نظامی به خاک سوریه، از طرف غربی‌ها ساخته شده است.) اما به مرور با شدت گرفتن کشتار غیر نظامیان سوریه که توسط تروریست‌های ترک و عرب صورت می‌گیرد ، طرح منطقه امن در عمل چون راهی برای کمک رسانی آسان به تروریست‌های غربی در نظر گرفته شد و اکنون زمانی است که ترکیه و متحدان منطقه یی و بین المللی آن بیش از هر زمان دیگری به ایجاد یک جنگ خانه سوز در سوریه نزدیک شده اند. بخش‌های شمالی استان آلپو که هممرز با ترکیه بشمار میرود، در اختیار ارتش تروریست‌های غربی قرار گرفته و یک گذرگاه مهم مرز ترکیه در اختیار این مزدوران است.( ننگ و نفرت بر ترک تروریست و حرامزاده جنایتکار که برای پول مادرش را حراج میکند )
نخستین نشانه‌های جدی از این طرح، دیروز در سخنان احمد داووداوغلو، وزیر خارجه ترکیه هویدا شد. ترکیه که با کشتار بیرحمانه متواریان سوری تلاش در ایجاد هرج و مرج و دادن بهانه به دست نیروهای غربی برای دخالت و تجاوز بیشتر به سوریه دارد با وقاحت این کشتار را به نیروهای دولتی سوریه نسبت داده و هرگز به این پرسش پاسخ نداده که چرا دولت سوریه باید روی اتبأع خود اتش بگشاید؟ ترک احمق که همه را مثل خودش کله پوک میداند به روزنامه حریت گفت: «اگر نیروهای اسد بسوی ده‌ها هزار سوری که میکوشند، از خاک سوریه به ترکیه بگریزند، آتش بگشایند، نه تنها ترکیه که جامعه جهانی نمی تواند در برابر چنین اقدامی سکوت اختیار کند. ما بی‌شک واکنش لازم را به چنین فاجعه یی نشان خواهیم داد چرا که ترکیه مصمم است اجازه ندهد کشتاری مشابه حلبچه عراق به سال ۱۹۹۰ در یکی دیگر از کشورهای همسایه روی دهد.» (همان کشتاری که خود ترک‌ها از عاملان اصلیش بودند.) این برای نخستین بار از زمان آغاز بحران سیاسی سوریه است که ترکیه بشکل رسمی از «احتمال یک مداخله نظامی در سوریه» سخن میگوید. آنها حتی در زمانی که پدافند نیروهای اسد، هواپیمای ترکیه را که بخاک سوریه تجاوز کرده بود، سرنگون کرد، چنین پیام آشکاری را به دمشق نفرستاده بودند. پیام ترکیه را اما بجز دمشق، گویا دولت جمهوری اسلامی نیز دریافت کرده است. همزمان با بازتاب جهانی سخنان اوغلو، روزنامه دولتی «الوطن» در سوریه، به نقل از یک منبع آگاه نام نبرده خود از «هشدار شدید جمهوری اسلامی به ترکیه» خبر داد. الوطن نوشت: «احمدی‌نژاد به آنکارا پیام داده است که هرگونه حمله به سوریه با پاسخی تند مواجه خواهد شد و با حمله بخاک سوریه، قرارداد مشترک دفاعی ایران و سوریه وارد مرحله اجرایی می شود.»
پاسخی که روزنامه الوطن منتشر کرده، با سفر «ولید معلم به تهران» و تداوم پشتیبانی‌های جمهوری اسلامی از متحد خود در سوریه همخوانی دارد و بنظر می رسد آخوند‌های اشغالگر ایران و دمشق، دست ترک‌ها را خوانده اند. آنها می دانند که یک میلیون سوری آواره در مرزها، می تواند ابزار یک مداخله نظامی ترکی به خاک سوریه باشند.
خبرنگاران حاضر در شرایط پرمخاطره آلپو (حلب)، از مردم شهر میگویند که از هفته گذشته «با شتاب در حال ترک شهر بوده اند» و بجای آنان ترک‌هایی که با هر وسیله‌ای که میتوانند خانه‌های آنان را غارت کرده، کارخانه‌ها را چپاول نموده و مغازه‌ها را خالی کرده و با شتاب به ترکیه باز میگردند. سازمان ملل متحد گزارش می دهد که «بسیاری از ساکنان آلپو، بدون آب و غذای کافی، در میان جنگ نیروهای دولتی و تروریست‌ها گیر افتاده اند». کسی از آمار دقیق خبری ندارد اما سازمان ملل متحد مسخره غربی انتقال «بیش از ۲۰۰ هزار تن از مردم آلپو» بمرز ترکیه را تایید میکند. یک میلیون شهروند بی‌پناه و آواره در مرزهای سوریه، میتواند یک زنگ هشدار بلند برای مردم دنیا باشد. ۱۷ ماه بحران سیاسی پایان نیافته در این کشور، بخالی شدن تدریجی شهرهای ناآرام سوریه انجامیده و صدای اعتراض‌ها به این وضعیت را در دیگر شهرهای سوریه نیز بلندتر کرده است. اکنون با انباشتگی مردم سوریه در مرز ترکیه، گویا یکی از مهم‌ترین ابزارهای غربی‌ها بر ضد بشار اسد پدیدار می شود. ترکیه متجاوز از ماه‌های نخست، بمنظور اشغال غیر قانونی خاک سوریه، ایجاد منطقه «حائل» یا «امن» را چون یک راهبرد متجاوزانه با وقاحت برای بحران سوریه مطرح کرد. حضور پناهندگان سوری در مرز، توجیه خوبی را در اختیار دولت متجاوز ترکی قرار می داد. آنها در ماه‌های نخست هدف ایجاد «دالان‌های امن انسانی» را «نجات جان غیرنظامیان» می دانستند (این دالان‌ها برای رساندن تروریست‌ها و تجهیزات نظامی به خاک سوریه، از طرف غربی‌ها ساخته شده است.) اما به مرور با شدت گرفتن کشتار غیر نظامیان سوریه که توسط تروریست‌های ترک و عرب صورت می‌گیرد ، طرح منطقه امن در عمل چون راهی برای کمک رسانی آسان به تروریست‌های غربی در نظر گرفته شد و اکنون زمانی است که ترکیه و متحدان منطقه یی و بین المللی آن بیش از هر زمان دیگری به ایجاد یک جنگ خانه سوز در سوریه نزدیک شده اند. بخش‌های شمالی استان آلپو که هممرز با ترکیه بشمار میرود، در اختیار ارتش تروریست‌های غربی قرار گرفته و یک گذرگاه مهم مرز ترکیه در اختیار این مزدوران است.( ننگ و نفرت بر ترک تروریست و حرامزاده جنایتکار که برای پول مادرش را حراج میکند )
نخستین نشانه‌های جدی از این طرح، دیروز در سخنان احمد داووداوغلو، وزیر خارجه ترکیه هویدا شد. ترکیه که با کشتار بیرحمانه متواریان سوری تلاش در ایجاد هرج و مرج و دادن بهانه به دست نیروهای غربی برای دخالت و تجاوز بیشتر به سوریه دارد با وقاحت این کشتار را به نیروهای دولتی سوریه نسبت داده و هرگز به این پرسش پاسخ نداده که چرا دولت سوریه باید روی اتبأع خود اتش بگشاید؟ ترک احمق که همه را مثل خودش کله پوک میداند به روزنامه حریت گفت: «اگر نیروهای اسد بسوی ده‌ها هزار سوری که میکوشند، از خاک سوریه به ترکیه بگریزند، آتش بگشایند، نه تنها ترکیه که جامعه جهانی نمی تواند در برابر چنین اقدامی سکوت اختیار کند. ما بی‌شک واکنش لازم را به چنین فاجعه یی نشان خواهیم داد چرا که ترکیه مصمم است اجازه ندهد کشتاری مشابه حلبچه عراق به سال ۱۹۹۰ در یکی دیگر از کشورهای همسایه روی دهد.» (همان کشتاری که خود ترک‌ها از عاملان اصلیش بودند.) این برای نخستین بار از زمان آغاز بحران سیاسی سوریه است که ترکیه بشکل رسمی از «احتمال یک مداخله نظامی در سوریه» سخن میگوید. آنها حتی در زمانی که پدافند نیروهای اسد، هواپیمای ترکیه را که بخاک سوریه تجاوز کرده بود، سرنگون کرد، چنین پیام آشکاری را به دمشق نفرستاده بودند. پیام ترکیه را اما بجز دمشق، گویا دولت جمهوری اسلامی نیز دریافت کرده است. همزمان با بازتاب جهانی سخنان اوغلو، روزنامه دولتی «الوطن» در سوریه، به نقل از یک منبع آگاه نام نبرده خود از «هشدار شدید جمهوری اسلامی به ترکیه» خبر داد. الوطن نوشت: «احمدی‌نژاد به آنکارا پیام داده است که هرگونه حمله به سوریه با پاسخی تند مواجه خواهد شد و با حمله بخاک سوریه، قرارداد مشترک دفاعی ایران و سوریه وارد مرحله اجرایی می شود.»
پاسخی که روزنامه الوطن منتشر کرده، با سفر «ولید معلم به تهران» و تداوم پشتیبانی‌های جمهوری اسلامی از متحد خود در سوریه همخوانی دارد و بنظر می رسد آخوند‌های اشغالگر ایران و دمشق، دست ترک‌ها را خوانده اند. آنها می دانند که یک میلیون سوری آواره در مرزها، می تواند ابزار یک مداخله نظامی ترکی به خاک سوریه باشند.