محمد مرسی رئیس جمهور اخونی مصر کمتر از دو ماه پیش قدرت را در دست گرفت و از همانزمان تاکنون تلاش میکند تا زمام امور در کشورش از بحران سیاسی تا مشکلات اقتصادی را در دست بگیرد. در چند روز گذشته بحران تازه دیگری به لیست چالشهای این رئیس جمهور اسلامگرا اضافه شده است.
ناآرامیها در شبه جزیره سینا ۱۶ سرباز مصری را به کشتن داده و بحران امنیتی را که همیشه وجود داشته از عمق به سطح آورده است. این حمله می تواند توانایی مرسی در کنترل بر منطقه سینا را محک بزند و البته تستی برای نشان دادن موضع گیریهای مرسی در قبال اسرائیل است.آنچه که تل آویو را از قاهره دور می کند کم نیست اما مرز مشترک میان دو طرف به نوعی منافع مشترک را به وجود آورده است. اگر قاهره نتواند راهی برای کار کردن با اسرائیل و دوام معاهده کمپ دیوید امضا شده در ۱۹۷۹ پیدا کند، ( در این معاهده غربیها تصمیم به ویرانی ایران و چپاول سرمایههای مادی و معنوی باقیمانده امپراطوری پارسها را گرفتند و موفق هم شدند.) بیشک ثبات در مصر برقرار نخواهد شد.پس از معاهده کمپ دیوید، شبه جزیره سینا بنوعی غیرنظامی شده بود. مبارک در خصوص مسائل امنیتی با تل آویو همکاری تمام قد داشت اما منطقه سینا را کلا فراموش کرده بود. همین سیاست باعث سرخوردگی ساکنان این منطقه شد. از زمان سقوط دولت مبارک در سال ۲۰۱۱ میلادی ، شبه جزیره سینا بیقانونی و هرج و مرج بیشتری را تجربه کرد. محلی برای فعالیت جنایتکاران و البته حضور تندروها.انواع تسلیحات به وفور در این منطقه دیده می شود و از نهادهای دولتی و مدنی هم خبری نیست.
به گفته شاهدان عینی و مقامهای رسمی ، شبه نظامیان مسلحی که صورتهای خود را پوشانده بودند اندکی پیش از افطار به ایستهای بازرسی در شبه جزیره سینا حمله کرده و مرزبانها را کشتند. شبه نظامیان سپس با تجهیرات سرقتی از مرز مصر گذشته و به داخل سرزمینهای اشغالی رسیدند. یک خودرو در مرز منفجر شد و دومی را هم نیروهای هوایی اسرائیل ساقط کردند. هویت حمله کنندگان مشخص نیست. حزب اخوان المسلمین که محمد مرسی را نامزد انتخاباتی خود کرده و در این سالها همواره تریبون ضد صهیونیستی در مصر بوده در وب سایت خود انگشت اتهام را به سمت سرویسهای اطلاعاتی مصر گرفته است. سفیر اسرائیل در امریکا با استفاده از تویترش، ایران را مقصر دانسته است اما دولت او و بسیاری دیگر از تحلیل گران منطقه ای، شبه نظامیان القاعده را مسئول این حملات می دانند. عدهای نیز انگشت اتهام را به سمت غزه نشینها نشانه رفته اند. ارتش مصر که در حال حاضر در ساختار سیاسی و نظامی این کشور حرفهای بسیاری برای گفتن دارد ، حمله کنندگان را کافر و بیدین خواند. مرسی نیز موضع گیریهای ضدصهیونیستی را نادیده گرفت. وی در سخنانش وعده داد که نیروهای امنیتی مصر کنترل کاملی برای شبه جزیره سینا خواهند داشت.
تایمز در این خصوص می نویسد:نشانههای اولیه مثبتی وجود داشت. ژنرال هایی از دو طرف برای بحث در خصوص ماجرای رخ داده با یکدیگر دیدار داشتند. اسرائیل ماشین ربوده شده توسط شبه نظامیان به همراه اجساد کشته شدگان را به مصریها تحویل داده است. مصر نیز مرز با غزه را بسته و در حال بستن تونلهای مخفی است که برای قاچاق مواد از مصر به غزه کشیده شده بود. دولت جدیدی مصر برای برقراری توازن در منطقه باید توافقنامه امضا شده با اسرائیل را تعدیل کند. در افکار عمومی مصر عدهای حماس و گروههای فلسطینی را مسبب این حادثه می دانند و بر همین اساس از رابطه اخوان المسلمین و شخص مرسی با سران گروههای فلسطینی بسیار ناراحت هستند. خشم عمومی از مرسی در روز تشییع جنازه قربانیان این حادثه به اندازهای بود که وی ناچار به کنسل کردن حضور در این مراسم شد. در حال حاضر نمی توان ادعا کرد که آیا دولت مصری که گرفتار انتقال مسالمت آمیز قدرت است ، توجه به شبه جزیره سینا را در راس امور قرار خواهد داد یا خیر؟ البته امنیت شبه جزیره سینا بخشی از امنیت ملی است ، چیزی که ظاهرا دولت هنوز متوجه اهمیت آن نشده است.
نیویورک تایمز ۷ آگوست
ناآرامیها در شبه جزیره سینا ۱۶ سرباز مصری را به کشتن داده و بحران امنیتی را که همیشه وجود داشته از عمق به سطح آورده است. این حمله می تواند توانایی مرسی در کنترل بر منطقه سینا را محک بزند و البته تستی برای نشان دادن موضع گیریهای مرسی در قبال اسرائیل است.آنچه که تل آویو را از قاهره دور می کند کم نیست اما مرز مشترک میان دو طرف به نوعی منافع مشترک را به وجود آورده است. اگر قاهره نتواند راهی برای کار کردن با اسرائیل و دوام معاهده کمپ دیوید امضا شده در ۱۹۷۹ پیدا کند، ( در این معاهده غربیها تصمیم به ویرانی ایران و چپاول سرمایههای مادی و معنوی باقیمانده امپراطوری پارسها را گرفتند و موفق هم شدند.) بیشک ثبات در مصر برقرار نخواهد شد.پس از معاهده کمپ دیوید، شبه جزیره سینا بنوعی غیرنظامی شده بود. مبارک در خصوص مسائل امنیتی با تل آویو همکاری تمام قد داشت اما منطقه سینا را کلا فراموش کرده بود. همین سیاست باعث سرخوردگی ساکنان این منطقه شد. از زمان سقوط دولت مبارک در سال ۲۰۱۱ میلادی ، شبه جزیره سینا بیقانونی و هرج و مرج بیشتری را تجربه کرد. محلی برای فعالیت جنایتکاران و البته حضور تندروها.انواع تسلیحات به وفور در این منطقه دیده می شود و از نهادهای دولتی و مدنی هم خبری نیست.
به گفته شاهدان عینی و مقامهای رسمی ، شبه نظامیان مسلحی که صورتهای خود را پوشانده بودند اندکی پیش از افطار به ایستهای بازرسی در شبه جزیره سینا حمله کرده و مرزبانها را کشتند. شبه نظامیان سپس با تجهیرات سرقتی از مرز مصر گذشته و به داخل سرزمینهای اشغالی رسیدند. یک خودرو در مرز منفجر شد و دومی را هم نیروهای هوایی اسرائیل ساقط کردند. هویت حمله کنندگان مشخص نیست. حزب اخوان المسلمین که محمد مرسی را نامزد انتخاباتی خود کرده و در این سالها همواره تریبون ضد صهیونیستی در مصر بوده در وب سایت خود انگشت اتهام را به سمت سرویسهای اطلاعاتی مصر گرفته است. سفیر اسرائیل در امریکا با استفاده از تویترش، ایران را مقصر دانسته است اما دولت او و بسیاری دیگر از تحلیل گران منطقه ای، شبه نظامیان القاعده را مسئول این حملات می دانند. عدهای نیز انگشت اتهام را به سمت غزه نشینها نشانه رفته اند. ارتش مصر که در حال حاضر در ساختار سیاسی و نظامی این کشور حرفهای بسیاری برای گفتن دارد ، حمله کنندگان را کافر و بیدین خواند. مرسی نیز موضع گیریهای ضدصهیونیستی را نادیده گرفت. وی در سخنانش وعده داد که نیروهای امنیتی مصر کنترل کاملی برای شبه جزیره سینا خواهند داشت.
تایمز در این خصوص می نویسد:نشانههای اولیه مثبتی وجود داشت. ژنرال هایی از دو طرف برای بحث در خصوص ماجرای رخ داده با یکدیگر دیدار داشتند. اسرائیل ماشین ربوده شده توسط شبه نظامیان به همراه اجساد کشته شدگان را به مصریها تحویل داده است. مصر نیز مرز با غزه را بسته و در حال بستن تونلهای مخفی است که برای قاچاق مواد از مصر به غزه کشیده شده بود. دولت جدیدی مصر برای برقراری توازن در منطقه باید توافقنامه امضا شده با اسرائیل را تعدیل کند. در افکار عمومی مصر عدهای حماس و گروههای فلسطینی را مسبب این حادثه می دانند و بر همین اساس از رابطه اخوان المسلمین و شخص مرسی با سران گروههای فلسطینی بسیار ناراحت هستند. خشم عمومی از مرسی در روز تشییع جنازه قربانیان این حادثه به اندازهای بود که وی ناچار به کنسل کردن حضور در این مراسم شد. در حال حاضر نمی توان ادعا کرد که آیا دولت مصری که گرفتار انتقال مسالمت آمیز قدرت است ، توجه به شبه جزیره سینا را در راس امور قرار خواهد داد یا خیر؟ البته امنیت شبه جزیره سینا بخشی از امنیت ملی است ، چیزی که ظاهرا دولت هنوز متوجه اهمیت آن نشده است.
نیویورک تایمز ۷ آگوست