در دنیا و در طول تاریخ بشر، دولت انگلستان تنها دولتی است که این افتخار را نسیب خودش کرده که کودکان ملتش را از کشور اخراج کرده و آنان را به کشورهای دیگر بفرستد.
سالهای بعد از جنگ جهانی دوم که انگلستان در فقر و مریضی دست و پا میزد، یعنی دههٔ ۵۰، ۶۰ و ۷۰، میلادی دولت فخیمهٔ انگلیس، شروع به فرستادن و یا اخراج بچه‌های خیابانی و سرِ راهی که تعدادشان به بیش از ۱۳۰ هزار نفر می‌رسید ( آمار غیر رسمی می‌گوید که این تعداد تا ۵۰۰ هزار کودک میباشد )، به کشورهای کانادا، نیوزلند و استرالیا کرد و آنان را در پرورشگاه‌های آن کشورها جای داد. این کودکان که در سنین بین ۳ سالگی تا ۱۴ سال بودند، مجبور به تحمل سفر سخت و طولانی مدت، و سپس زندگی بسیار وحشتناک و سخت در کشورهای نامبرده شدند.
سالهای بعد از جنگ جهانی دوم که انگلستان در فقر و مریضی دست و پا میزد، یعنی دههٔ ۵۰، ۶۰ و ۷۰، میلادی دولت فخیمهٔ انگلیس، شروع به فرستادن و یا اخراج بچه‌های خیابانی و سرِ راهی که تعدادشان به بیش از ۱۳۰ هزار نفر می‌رسید ( آمار غیر رسمی می‌گوید که این تعداد تا ۵۰۰ هزار کودک میباشد )، به کشورهای کانادا، نیوزلند و استرالیا کرد و آنان را در پرورشگاه‌های آن کشورها جای داد. این کودکان که در سنین بین ۳ سالگی تا ۱۴ سال بودند، مجبور به تحمل سفر سخت و طولانی مدت، و سپس زندگی بسیار وحشتناک و سخت در کشورهای نامبرده شدند.
فرستادن این کودکان به خارج از انگلستان در واقع به چند دلیل انجام شد. در وهلهٔ اول فقر بیش از حد انگلستان بود که حتی با کمک‌های آمریکا موسوم به طرح مارشال "Marshall Plan" که بودجه آن از نفت ایران تامین میشد، نیز نتوانسته بود، انگلستان را بر روی پا نگاه دارد. فقر، هوای آلوده به دود ناشی از سوخت ذغال سنگ که لندن را به کثیفترین شهر دنیا تبدیل کرده بود، هوای همیشه بارانی و تاریک انگلستان که امکان کشاورزی در این کشور را بسیار محدود کرده بود، ( امروز از طریق پروژه موسوم به طرح هارپ، کشور انگلستان دارای آب و هوای معتدل و بسیار درخشانی شده است.) به اضافهٔ بیماری ناشناخته‌ای که درختان این کشور را می‌خورد و خسارات ناشی از جنگ جهانی دوم، یکی از دلایلی بود که دولت مردان انگلستان را به این کار غیر انسانی و شرم آور وادار کرد.
دلیل دیگر کوچکی خاک انگلستان با جمعیتی در حال انفجار بود. انگلستان نزدیک به ۷۵ میلیون جمعیت دارد که مجبور به جا دادن آنها در مساحتی به اندازهٔ یکی از استانهای بزرگ ایران است.
انگلستان قرن هاست که در حال دست و پنجه نرم کردن با معضلی به نام کمبود جا میباشد. و تجاوز به دیگر سرزمینها و کشتن و بیرون راندن بومیان این سرزمینها نیز در راستای حل این معضل انجام گرفته است.
البته دولت انگلس دلیل این کار را، ارزان بودن نگهداری این بچه‌ها در کشورهای دیگر بجز انگلیس معرفی می‌کند که با توجه به فقر این کشور در آن زمان قابل درک میباشد.
در سال ۲۰۱۰ نخست وزیر انگلیس، گوردن براون، از این بچه‌ها به خاطر اخراجشان از کشور مادری، عذرخواهی کرد.
در همین رابطه فیلمی ساخته شده است که لینک دانلود آن را برای علاقمندان، در زیر آپلود می‌کنم.