من زندگی را دوست دارم ولی
از زندگی دوباره می ترسم
دین را دوست دارم
ولی از ملاها می ترسم
قانون را دوست دارم
ولی از پاسبان ها می ترسم
عشق را دوست دارم
ولی از زن ها می ترسم
کودکان را دوست دارم
ولی از آینه می ترسم
سلام را دوست دارم
ولی از زبانم می ترسم
من روز را دوست دارم
ولی از روزگار می ترسم
اینچنین می گذرد روز و روزگار من
من می ترسم
پس هستم.
اعتراف - حسین پناهی