اسفند ۲۷، ۱۳۹۰

آن کمالِ بی مقصودِ در تبعیدِ تنها ... Sophia de Melo Breyner

برای آنکه چنین گردنی افراشته داشته باشد
برای آنکه مچ‌هایش مثل ساقه‌های گل خمیده شود
برای آنکه چشم‌هایش اینقدر روشن و صریح باشد
پشتش چنین صاف
سرش چنین بالا
با این برق طبیعی به روی پیشانی اَش ......


نسل‌هایی متوالی از بردگان بوده‌اند
با اندام‌های خمیده و دست‌های زبر شکیبا
در خدمت نسل‌های متوالی شهریاران
همچنان کمی‌خشن، همچنان کمی‌زمخت
ظالم، حریص، مکار
چه عمرها تلف شده است
برای آنکه او باشد
آن کمالِ بی مقصودِ در تبعیدِ تنها.

سوفیا دِه میو برینر


شاعر پرتغالی، نویسنده کتاب کودک ونماینده سوسیالیست ها در مجلس پس از انقلاب ۱۹۷۴ - مادر پنج بچه از جمله میگوئل سوسا تاوارس – نویسنده مشهور