هَزار یوسف مصری، فتاده در چهِ ماست

آن پریچهره که دعوی خدائی میکرد
دیدمش ریش درآورده گدائی میکرد.

چون عاقبت کار همه نیستی‌ است
انگار که نیستی‌ چو هستی‌ خوش باش.