بهمن ۲۲، ۱۳۹۰

این تن اگر کم تندی، راه دلم کم زندی ..... راه بدی تا نشدی این همه گفتار مرا


میشود از یک سخن، به هر شکلی‌ استفاده کرد در حالی‌ که حقیقت سخن چیز دیگری است.

نیچه میگه به سراغ زن می‌روی تازیانه ات را فراموش نکن!،



در اروپا در قرن نوزده و اوایل قرن بیست ، داشتن کلاه و عصا و اسب اصیل و نشان دادن آنها برای نمایش موقعیت و طبقه اجتماعی شخص، و به طور کلی‌ وابستگی‌ فرد به طبقه بورژوازی و اشرافیون از واجبات بود و از آنجایی که نمی‌شد اسب اصیل گران قیمت خود را همیشه همراه داشت، گاه گاهی‌ سمبل و نمودار آن، یعنی‌ تازیان را به دست می‌گرفتند و این جمله که به سراغ زن می‌روی تازیانه ات را فراموش نکن، یعنی‌ موقعیت خودت را به عنوان یک آدم صاحب جاه و مقام به نمایش بگذارتا شاید بتوانی‌، زن را تحت تاثیر قرار بدهی‌.